140 من گسترده شده بود. وادى بزرگى كه چند وادى به نام المناشير در آن گسترده شده بود. المناشير بهطور كلى يكى از بزرگترين ملحقات الفرع است و در دشت وسيع آن، درختان زيادى از جمله، انبوهى از درختان مرخ روييده است.
الشُعبَه
بعد از 28 كيلومتر از امالعيال، به الشعبه كه چشمه كوچكى متعلق به بنىجابر 1 از بنىعمرو است، رسيدم. تعدادى نخل در اطراف آن بود و آب كمى در آن جريان داشت. اينجا يكى از منزلگاههاى جاده الفرع در حد فاصل چاه مبيريك و مدينه بوده است؛ اما چندان اهميتى پيدا نكرده كه به صورت يك قريه آباد درآيد. چون چشمههاى زيادى در وادى در نزديكى اينجا وجود دارد؛ مانند الفقير و چشمههاى ديگر از سرى چشمههاى الرَيّان 2 كه كاروانهاى شتر به سبب ازدحام و شلوغى به قصد اينكه در كنار الفقير يا ساير اين چشمهها توقف كنند، از كنار الشعبه عبور مىكردهاند.
الفقير
ساعت هشتوربع و در دو كيلومترى الشعبه، به الفقير رسيدم. الفقير امروز مركز الفرع به شمار مىآيد. بعد از اينكه وادى از تنگنايى كه از امالعيال تا الشعبه ادامه داشت، بيرون آمد، در جايى كه وادى وسيع مىشود، چشمه الفقير ظاهر شد. اين چشمه چندان بزرگ نيست و آب آن به علت خشكسالى كه امسال حجاز از آن رنج مىبرد، كم بود. كوههاى كمارتفاع الحُمُر آن را احاطه كردهاند. كوههايى خاكى و فرو پاشيده كه باد در روى آنها خطوطى موازى ايجاد كرده است. انسان تصور مىكند روزگارى بعد اين كوهها در اثر وزش دائمى بادها از روى زمين