22كه او را دوست خواهم داشت. وقتى او را دوست داشتم، در اين هنگام، من گوش او مى‌شوم كه با آن مى‌شنود. چشم او مى‌گردم كه با آن مى‌بيند و دست او مى‌شوم كه با آن امور را در دست مى‌گيرد و پاى او مى‌شوم كه با آن به سوى مقصد راه مى‌رود (يعنى همه رفتار او الهى مى‌شود. در اين صورت،) اگر از من چيزى بخواهد، بى‌گمان، به او عطا خواهم كرد و اگر پناه جويد، پناهش خواهم داد». 1
در حقيقت خداوند، معصومين عليهم السلام را با كراماتى كه ديگر مردم از آوردن مانند آن عاجزند، يارى كرده است تا گواهى راستين بر درستى راه و هدايتى باشد كه از سوى خدا براى مردم آورده‌اند. از جمله امدادهاى الهى، علم امامان به باطن و اعماق دل‌هاى مردم است و آگاهى به آنچه در آينده اتفاق خواهد افتاد. خداوند اين عنايت ويژه را به همه امامان داشته است كه در موارد خاصى و به اذن الهى به اعمال خارق‌العاده اقدام مى‌كردند.