16اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بياورد، درباره آن تحقيق كنيد؛ مبادا به گروهى از روى ناآگاهى آسيب برسانيد و از كردةةة خود پشيمان شويد.

و همچنين:

(يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاٰ يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسىٰ أَنْ يَكُونُوا خَيْراً مِنْهُمْ وَ لاٰ نِسٰاءٌ مِنْ نِسٰاءٍ عَسىٰ أَنْ يَكُنَّ خَيْراً مِنْهُنَّ وَ لاٰ تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَ لاٰ تَنٰابَزُوا بِالْأَلْقٰابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمٰانِ وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولٰئِكَ هُمُ الظّٰالِمُونَ) (حجرات: 11)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! [هرگز] گروهى از مردان شما گروه ديگرى را مسخره نكنند، شايد آنها از اينها بهتر باشند؛ و نه زنانى زنان ديگر را، شايد آنها از اينها بهتر باشند و يكديگر را مورد طعن و عيب‌جويى قرار ندهيد و با القاب زشت و ناپسند يكديگر را ياد نكنيد، بسيار بد است كه بر كسى پس از ايمان نام كفرآميز بگذاريد؛ و آنها كه توبه نكنند، ستمكارند.

و نيز:

(وَ أَطِيعُوا اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ لاٰ تَنٰازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِينَ) (انفال: 46)

و از خدا و پيامبرش اطاعت نماييد و با يكديگر نزاع مكنيد كه سُست مى‌شويد و قدرت [و شوكت] شما از بين مى‌رود! و صبر و استقامت كنيد كه خداوند با صابران است.

از ديگر اسباب درگيرى، تهمت است كه اسلام آن را حرام شمرده است. حضرت على(ع) فرمود:

ضَعْ أَمْرَ أَخِيكَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى يَأْتِيَكَ مَا يَغْلِبُكَ مِنْهُ وَ لاَ تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيكَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مَحْمِلاً. ¹