11
مقدمه
سپاس خداوندى را كه پروردگار جهانيان است و پاكيزه‌ترين درود و برترين سلام بر خاتم پيامبران و خاندان پاكش.
گاه و بى‌گاه قضايايى در ميان مسلمانان برانگيخته مى‌شود كه يا به آشوب مى‌انجامد، يا به‌عنوان وسيله‌اى براى تجزيه و سركوب يا بهانه‌اى براى تكفير كردن و مباح شمردن خون‌ها به كار مى‌رود.
اين مسائل كه سابقه‌اى ديرينه دارند و دامن‌زنندگان به آنها بدون هيچ تفكر و انديشه‌اى از پيشينيان خود به ارث برده‌اند، در بيشتر موارد از امورى هستند كه سبب آميختگى و اشتباه حق و باطل مى‌شوند. در نتيجه، ديدگاه اسلامى و انسانى، صفا و شفافيت خود را از دست مى‌دهد و شعارِ (وَجَدْنٰا عَلَيْهٰا آبٰاءَنٰا) 1 در همه حالت‌هاى آن، ملاك داورى قرار مى‌گيرد و به آموزه (أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهٰالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلىٰ مٰا فَعَلْتُمْ