49
آيه سوم: (غافر: 51)
(إِنّٰا لَنَنْصُرُ رُسُلَنٰا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيٰاةِ الدُّنْيٰا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهٰادُ)
ما به يقين پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آورده‌اند، در زندگى دنيا و [در آخرت] روزى كه گواهان به پا مى‌خيزند، يارى مى‌دهيم.
در سوره صافات هم آمده است:
(وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنٰا لِعِبٰادِنَا الْمُرْسَلِينَ * إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ * وَ إِنَّ جُنْدَنٰا لَهُمُ الْغٰالِبُونَ ) (صافات: 171- 173)
وعده قطعى ما درباره بندگان فرستاده شده ما از پيش مسلّم شده كه آنان يارى‌شدگانند و لشكر ما پيروزند.
وقتى كه آيه سوره غافر را كنار اين آيه از سوره صافات ملاحظه مى‌كنيم، مى‌بينيم كه در هر دو آيه، خداوند وعده مؤكدى بر يارى و پيروزى پيامبران خويش داده است. البته در سوره غافر، يارى مؤمنان را هم اضافه كرده است.
چند نكته
1. از آيات ( لَنَنْصُرُ رُسُلَنٰا وَ الَّذِينَ آمَنُوا ) و ( إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ ) استفاده مى‌شود كه نصرت الهى، همه رسولان و مؤمنان را فرا مى‌گيرد. بنابراين اگر حتى در يك مورد