89 عندالتوسل بهم شرك. و انّ من اسند شيئاً لغير الله ولو على سبيل المجاز العقلى يكون مشركاً، نحو: نفعنى هذا الدواء، و هذا الولى الفلانى عند التوسل به فى شيء. و تمسك بأدلة لاتنتج له شيئاً من مرامه، و أتى بعبارات مزورة زخرفها و لبس بها على العوام حتّى تبعوه، و الّف لهم فى ذلك رسائل حتّى اعتقدوا كفر أكثر أهل التوحيد. ¹

او در ابتداى زندگى‌اش از طالبان علم در مدينه منوّره بود -بر ساكن آن بهترين سلام و درود باد- پدرش مردى صالح و از اهل علم بود، و همچنين برادرش شيخ سليمان. پدر و برادر و اساتيدش به زيركى در مورد او فهميده بودند كه زود است كه به جهت سخنان و رفتار و انحرافاتى كه از او در بسيارى از مسائل مشاهده كردند، از او گمراهى و ضلالت سر زند. لذا او را توبيخ نموده و مردم را از او برحذر داشتند. خداوند فراست و زيركى آنان را - به جهت گمراهى‌ها و ضلالتى كه از او سر زد و با آنها جاهلان را منحرف كرده و با امامان دين مخالفت نمود و به آنها مؤمنان را تكفير كرد- محقق ساخت. او گمان نمود كه زيارت قبر پيامبر (ص) و توسل به او و انبيا و اوليا و صالحان و زيارت قبور آنها به جهت تبرّك شرك است، و نيز صدا زدن پيامبر (ص) هنگام توسل به او شرك مى‌باشد، و نيز صدا زدن غير او از انبيا و اوليا و صالحان هنگام توسل به آنان شرك است. و اينكه هر كس چيزى را به غير خدا نسبت دهد گرچه از طريق مجاز عقلى باشد شرك مى‌باشد؛ مثل