63هنگامى كه خداوند زمين را آفريد و حكمش بر آسمان استيلاء يافت، و آن را به هفت طبقه مساوى تقسيم كرد، و عرش را آفريد و بر ساق عرش نوشت: محمد رسول خدا خاتم پيامبران. و خداوند بهشتى كه آدم و حواء را در آن سكنى داد، آفريد و اسم مرا بر درها و برگ‌ها و قبّه‌ها و خيمه‌هاى آن نوشت، در حالى كه آدم بين روح و جسد بود. و چون خداوند متعال او را زنده كرد نظر به عرش نمود و اسم مرا ديد و خداوند به او خبر داد كه او سرور اولاد توست. و چون شيطان آن دو را فريب داد توبه كرده و به اسم من نزد خدا شفيع آوردند.
سيد عبدالله بن صديق غمارى درباره اين حديث مى‌گويد:
اسناد هذا الحديث قوى، و هو اقوى شاهد وقفت عليه لحديث عبدالرحمن بن زيد. 1
اسناد اين حديث قوى است و اين قوى‌ترين شاهدى است كه براى حديث عبدالرحمان بن زيد پيدا كرده‌ام.
محمود سعيد ممدوح مى‌گويد:
«اسناده مسلسل بالثقات، ما خلا راو واحد صدوق» 2؛ «اسنادش مسلسل به ثقات است به جز يك راوى كه صدوق مى‌باشد».
استناد ابن تيميه به حديث توسل حضرت آدم عليه السلام
ابن تيميه در كتاب «توحيد الألوهية» مى‌گويد:
وروى ابونعيم الحافظ فى كتاب (دلائل النبوة) و من طريق