62رسول الله. آدم عرض كرد: اى پروردگار من! اين كيست؟ خداوند فرمود: فرزند تو اى آدم كه اگر او نبود تو را خلق نكرده بودم. آدم عرض كرد: اى پروردگار من! پس به رحمت اين فرزند، به اين پدر رحم كن. خداوند فرمود: اى آدم! اگر محمّد را در اهل آسمان‌ها و زمين‌ها شفيع قرار دهى، شفاعتش را مى‌پذيريم...
اين حديث گرچه از متفردات عبدالرحمان بن زيد بن اسلم دانسته شده و او را ضعيف دانسته‌اند، ولى اين حديث شاهدى قوى دارد، كه ابن جوزى در كتاب «الوفا» از طريق ابن بشران نقل كرده و ابن تيميه آن را در كتاب «مجموعة الفتاوى» آورده و به آن استشهاد كرده است. 1
ابوالحسن بن بشران، از ابوجعفر محمد بن عمرو، از احمد بن اسحاق بن صالح، از محمد بن صالح، از محمد بن سنان عوقى، از ابراهيم بن طهمان، از بُديل بن ميسره، از عبدالله بن شقيق، از ميسره نقل كرده كه گفت:
قلت: يا رسول الله! متى كنت نبيّاً؟ قال: لمّا خلق الله الأرض و استوى إلى السماء فسوّاهنّ سبع سماوات، و خلق العرش، كتب على ساق العرش: محمد رسول الله خاتم الأنبياء. و خلق الله الجنة التى اسكنها آدم و حواء، فكتب اسمى على الأبواب و الأوراق و القباب و الخيام، و آدم بين الروح و الجسد. فلمّا احياه الله تعالى نظر إلى العرش، فرأى اسمى، فاخبره الله انّه سيد ولدك، فلمّا غرّهما الشيطان تابا و استشفعا باسمى إليه. 2
عرض كردم: اى رسول خدا (ص) ! چه موقع پيامبر بودى؟ فرمود: