89كه تعبير دوم اعم است از اول چرا كه در آن قيد طلبيدن « تطلبه ...» اخذ شده، برخلاف تعبير دوم.
آنچه از اين دو معنا مناسب با معناى اصطلاحى فقهى آن است كه در ذيل مطرح مى‌شود، معناى دوم است.
مظالم در اصطلاح فقها
مظلمه در اصطلاح فقها، عبارت است از «اموالى كه انسان از ديگران به ناحق و از روى ظلم گرفته است يا تلف نموده و ذمه‌اش بدان مشغول شده است».
بنابر تعريفى كه ارايه شده اموالى كه از ديگران سرقت و يا غصب مى‌كند و يا به‌گونه‌اى اتلاف مى‌نمايد و يا خسارتى كه در حال رانندگى به وسيله نقليه ديگرى وارد مى‌سازد و حتى
اموالى كه در ايام كودكى از كسى از روى عمد يا خطا از بين برده است و يا مصرف نموده، تمام اينها مصداق مظالم است.
حكم فقهى مظالم
حكم فقهى مظالم از اين قرار است كه از دو صورت برخوردار است.