20 بِماءِ الفُراتِ فَحنّكَه بِه ثُمَّ رَدَّه الىَّ وقال: خُذِيه فانّه بقيَّةُ اللهِ عزَّوَجَلَّ فِى أَرْضِهِ . ¹

پس در گوش راست و چپ او اذان و اقامه گفت، و قدرى آب فرات طلب نمود (كه پيوندى بين نوزاد و جدّ غريبش حسين عليه السلام باشد) و كامش را با آب فرات برداشت و به من برگرداند و فرمود: آگاه باش كه او حجت باهرۀ حق‌تعالى روى زمين خواهد بود.

امام كاظم عليه السلام در تولّد فرزندش فرموده:

بَيْنَا أنا نائمٌ اذا أتانى جَدّى وَأبى عَلَيْهِمَا السَّلام وَمعَهُمَا شِقّةُ حَرِيرٍ فَنَشَراها فإذَا قَميصٌ وفِيهِ صُورَةُ هَذِهِ الجَاريةِ، فَقَالا يا موسى لَيَكُونَّن لَكَ مِنْ هذِه الجاريةِ خَيرُ أَهلِ الأرْضِ بَعْدَك، ثُمَّ أَمَرانى إذا وَلَدتْه انْ اسَمّيَه علياً وقالا لى: إنَّ الله عَزَّوَجَلّ سَيُظْهِرُ بِِهِ العَدْلَ وَالرَّأفَةَ وَالرَّحْمَة طوبى لِمَنْ صَدّقَه وَوَيلٌ لِمَنْ عَادَاه وَجَحَده. ²

زمانى در رؤيا ديدم كه جدّم امام باقر عليه السلام به همراه پدرم امام صادق عليه السلام نزد من آمده و همراهشان پارچه‌اى از حريرى بود كه چشم را خيره مى‌كرد، وقتى آن حرير را گشودند، چهرۀ اين كنيز [همسرم

نجمه]را در آن ديدم و به من فرمودند: اى موسى،