19شده بود. لحظه موعود فرا رسيد و قبل از طلوع فجر، فجر حقيقى طالع شد و نورى زيبا، خانۀ آن حضرت را فرا گرفت.

آرى به واقع، خير اهل الارض و بهترين عطيۀ الهى كه پيامبر (ص) پيش‌بينى كرده و در رؤياى صادقه، به مادر بزرگش حضرت حميده عليها السلام فرموده بود، قدم به عرصه وجود گذاشت. در آن هنگام كه ولوله شادى از حجرۀ نجمه عليها السلام بلند شده بود، نوزاد را به آغوش پدر كه در كنار بستر نجمه عليها السلام نشسته بود، دادند. در روايت آمده است، به محض اينكه امام كاظم عليه السلام چشم مباركش به امام رضا عليه السلام افتاد، به همسرش چنين تبريك گفت:

«هنيئاً لكِ يا نجمةُ كرامةُ ربّك» ¹؛ «گوارا باد بر تو اى نجمه كرامت خداوند».

در دنباله اين روايت از قول نجمه عليها السلام آمده است:

فَناوَلَتْهُ ايّاه فى خِرقةٍ بَيضاء. ²

نوزادم را در پارچه سفيدى پيچيده به دست مبارك پدرش دادم.

سپس در دنباله روايت مى‌خوانيم:

فَاذَّن فى اذُنِه اليُمنى و أقامَ فِى اليُسرى و دَعَا