41افتاد، نفهميدم سوخت».
بعدها كه راه جبل را از مدينه تا نجف در كجاوه و با شتر طى مى‌كند، مشابه اين عبارات فراوان دارد كه يك نمونه را نقل مى‌كنيم: «راه، بعضى جاها ماسه بود. بعضى جاها مثل راه پيش از آن كوه و سنگ متساوى با زمين بود. به علاوه ريگ‌هايى در اين راه نزديك به منزل ديده شد كه به قدرت الهى مدور بود. مثل گلوله تفنگ در نهايت گردى بدون يك ذره كجى و واجى و رنگارنگ بود، مثل آنكه بعضى سياه بود، و بعضى سرخ و بعضى زرد، و بعضى سفيد، و هكذا چندتاش را ما به جهت نمونه با خود برداشتيم. خيلى هم فراوان بود. هرچند كه ملاحظه كردم كوهى در اطراف اين راه نديدم، مگر جزئى كوهى كه در توى راه ديده مى‌شد كه يا مساوى با زمين بود يا فى الجمله برآمدگى داشت».
گزارشى از حملات تركمنها به روستاهاى كوير
تاكنون اطلاعاتى در باره حملات تركمن ها به مناطق مختلف خراسان داشتيم، اما نويسنده كه از مسير كوير به سمت خراسان رفته، مطالبى در باره حملات تركمنها در سالهاى پيش از آن شنيده كه جسته گريخته آورده است. اين اطلاعات كه جنبه محلى دارد جالب است. وى از قول سيدى از اهالى تورود نقل مى‌كند كه «سيّد مى‌گفت اين محل سابقاً جايگاه تركمن بود. زير همين كوه‌ها مى‌مانده‌اند و قافله را مى‌زدند و مى‌بردند و اهل اينجا از ترس آنها نمى‌توانستند آنجا بمانند و زراعت كنند».
وى در جاى ديگر مى‌نويسد: «در اين راهها از طرف يمين و يسار راه، برج خيلى ديده مى‌شد. مى‌گفتند به جهت دفع تركمن و محفوظ از شر او ساخته‌اند. سابقاً كه ارس تركمن را نگرفته بود، اينجاها بسيار دستبرد داشته‌اند تا خود مزارع و قلاع مى‌آمده‌اند، و مال و آدم مى‌برده‌اند. مردم از شرّ آنها آسوده نبودند. بسا شخص صبح مى‌رفته بيرون به جهت زراعت، شام نمى‌آمده. مى‌فهميده‌اند تركمن او را برده و مى‌گفتند خيلى از اهل اينجاها برده و خيلى را در راه كشته. چند قبر در اثناى راه