51خدا به حساب مى‌آيد؛ زيرا وجوب امر از طرف خدا هرگز آن را از حالت عبادت بودن خارج نمى‌كند. با اين وصف، اگر خداوند به آن امر نمايد، بايد ملتزم شد كه شرك و عبادت مخلوق را واجب دانسته است؛ زيرا معلوم شد كه هيچ حكمى موضوعى را تغيير نمى‌دهد. از سويى، معلوم است كه در شريعت اسلام تعظيم و تكريم بعضى از مخلوقات؛ اعم از انسان و جماد، واجب شده و احترام پاره‌اى از مخلوقات و جمادات و تبرّك جستن به آن‌ها و خضوع و خشوع با كمال فروتنى در مقابل آن‌ها ثابت شده است؛ مانند امر خداوند به فرشتگان براى تعظيم و بزرگداشت حضرت آدم و سجده بر وى. سجدۀ حضرت يعقوب و فرزندانش براى بزرگداشت حضرت يوسف. امر به تعظيم فرزند بر والدين و خفض جناح در برابر آن‌ها. امر به‌اطاعت پيامبر صلى الله عليه و آله و اولوالامر مسلمانان در اوامر ونواهى.
به‌عنوان احترام پيامبر صلى الله عليه و آله صدا را بيشتر از صداى آن حضرت بالا نبردن، امر به احترام مساجد، كعبه و طواف پيرامون آن. تعظيم مقام ابراهيم، حجر اسماعيل و حجرالأسود، چاه زمزم و تبرّك جستن به آب آن و تعظيم حرم و... كه در اسلام ثابت شده و هيچگونه ترديدى در آن وجود ندارد.
بنابراين، با توجه به ثبوت موارد فوق، كه در اسلام آمده است، يا بايد گفت هر تعظيم و تكريمى عبادت نبوده و