52موجب شرك نيست و يا بايد بگوييم خداوند امر به شرك و امر به عبادت غير خود كرده است! ولى چون شرك ذاتاً قبيح و موجب خلود در جهنم است و خداوند هرگز آن را نمى‌آمرزد، پس امر به آن نمى‌كند. از اين رو، به‌طور مسلم معلوم مى‌شود كه هر تعظيم و تكريمى عبادت نيست و موجب شرك نمى‌شود، برخلاف آنچه كه وهابى‌ها مى‌گويند.
امر دوازدهم: حيات پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از فوت
تمام مسلمانان بر اين باورند كه پيامبرخدا صلى الله عليه و آله بعد از رحلت نيز زنده است؛ همانگونه كه در حال حيات سخنان افراد را مى‌شنيد و پاسخ مى‌داد، در حال مرگ نيز مى‌شنود و پاسخ مى‌دهد، جز اين‌كه در زمان حيات پاسخ او براى گويندگان قابل شنيدن بود ولى در اين زمان، جز براى افراد اندكى از خواص قابل استماع نيست. چنين باور و اعتقادى براى كسانى‌كه اقرار به قدرت خداى تبارك و تعالى دارند، قابل شك و ترديد نيست؛ زيرا حيات بعد از مرگ، از امور ممكن است نه غير ممكن. بنابراين، وقتى نصّى از سوى خود پيامبر در اين مورد به ما برسد، واجب است آن‌را بپذيريم چنانكه خود وهابى‌ها در رسالۀ دوم از رسائل «هدية السنيه» به آن اقرار كرده و سمهودى در كتاب وفاء