46ولى به امامت و مرجعيت علمى و سياسى ايشان اعتقادى نداشتند. پيروان اين مكتب براى پاسخ به مسائل فقهى خود، به صحابه مراجعه مى‌كردند، در حالى كه پيروان مكتب اول، به عترت طاهره مراجعه مى‌كردند و معتقد بودند حديث آن‌ها، حديث رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله و سلم است. 1
1. برجسته‌ترين مشتركات مذهبى عامه و خاصه
اگرچه در مباحث مختلف كلامى و فقهى، عامه و خاصه اختلاف ديدگاه دارند ولى مشتركات فراوانى آن‌ها را به هم پيوند مى‌زند. مهم‌ترين مشتركات اين دو مذهب در مباحث مرتبط با فقاهت و اصول و مبانى اجتهاد عبارت‌اند از:
1) توحيد و ربوبيت تشريعى الهى.
2) نبوت عامه و نبوت خاصه و واحد بودن دين وشريعت.
3) خاتميت و اين كه حلال محمد حلال إلى يوم القيامة و حرامه حرام إلى يوم القيامة.
4) جامعيت شريعت اسلامى و اين كه احكام آن در همۀ ابعاد حيات انسانى - كه نيازمند هدايت و ارشاد الهى مى‌باشد - گسترده است.
5) حجيت منابع چهارگانه؛ كتاب، سنت، اجماع و عقل.
عامه و خاصه در اين اصول اشتراك نظر دارند، اگرچه در شاخه‌هاى اين فروع و يا تفسير آن‌ها، ديدگاه‌هاى آنان متفاوت مى‌باشد و بر اساس همين اصول است كه مى‌توان منشور وحدت ميان تمامى مسلمانان را تدوين و تنظيم كرد.