15او با حيله و دسيسه، اهالى قطيف را به سوى خود فرا خواند و گروهى از افراد ساده‌لوح قطيف و بحرين را فريب داد. وى از ميان رؤساى قبايل، «حسين بن بهرام جنّابى جنابتى» را به آيين باطل خود درآورد، آنگاه خود به گوشۀ انزوا و اختفا خزيد.

گر چه اختفاى يحيى بن ذكرويه مدّتى بس طولانى به درازا كشيد، ولى يكبار ديگر ظاهر شده، وانمود كرد كه از طرف حضرت امام مهدى عليه السلام مأموريّت يافته كه از هر يك از گروندگان مبلغ شش درهم و چهار دانق آقچه ¹ دريافت نموده، به آن حضرت برساند.

او براى اثبات اين ادّعا، يك نامۀ جعلى به عنوان دستنويس امام عليه السلام ارائه داد و در پرتو آن حيله، پولهاى بيشمارى گرد آورده، باز هم ناپديد شد.

يحيى بن ذكرويه يكبار ديگر ظاهر شد و نامۀ جعلى ديگرى به عنوان «توقيع شريف امام عليه السلام » ارائه داد كه در آن امر شده بود: همكيشان خمس اموال خود را به او تسليم كنند. و بدين وسيله توانست اموال و اشيايى بيرون از