32هر كه على را دوست دارد، وى را ندا مى‌كند فرشته‌اى از زير عرش كه: اى بند خدا! عمل را با سر گير كه خداى تعالى بيامرزيد همه گناه تو را؛ و هر كه على را دوست دارد، خداى تعالى تاج كرامت بر سر وى نهد و حُلّه سلامت وى را درپوشاند؛ و هر كه على را دوست دارد، بر سر صراط هم چون برق خاطف بگذرد؛ و هر كه على را دوست دارد و تولاّ بدو كنند [كند] خداى تعالى براتى وپروانه نجات از آتش دوزخ از براى وى بنويسد، و گذشتن بر صراط به سلامت و امان از عذاب از بهر وى بنويسد؛ و هر كه على را دوست دارد، روز قيامت ديوان عمل او باز نكنند، و ترازوى عمل او نصب نكنند، و او را گويند: در رو به بهشت بى‌حساب؛ و هر كه آل محمّد را دوست دارد، ازحساب و ميزان و صراط ايمن باشد روز قيامت؛ و هر كه بر دوستى آل محمّد بميرد، فرشتگان دست در دست وى نهند روز قيامت و او را تعظيم مى‌كنند و پيغمبران وى را زيارت مى‌كنند، و خداى تعالى هر حاجتى كه وى را بود به نزديك خداى - عزّوجلّ - برآورد؛ و هر كه بر دوستى آل محمّد بميرد، منم ضامن و پايندان او كه وى را به بهشت رسانم. سه نوبت پيغمبر صلّى الله عليه و آله اين سخن بگفت.
اين خبر و امثال اين اخبار و اضراب اين آثار كه روايت سَلَف و خَلَف و كتب مؤالف و مخالف بدان ناطق است؛. امّا ايراد مؤالف از بهر درايت و ايمان واعتقاد و اعتماد است بر آن؛ و امّا ايراد مخالف به تسخير و تسهيل عسير حق - جَلَّت عظمته - است، و اين نوع عظيم شبيه است به تسخير بهيمه ذات وقوّت و شوكت مر انسان را؛ و منه قوله تعالى:
وَ ذَلَّلْنٰاهٰا لَهُمْ فَمِنْهٰا رَكُوبُهُمْ وَ مِنْهٰا يَأْكُلُونَ * وَ لَهُمْ فِيهٰا مَنٰافِعُ وَ مَشٰارِبُ
(يس:72)
مفهوم اين آيه آن است كه حق مى‌فرمايد كه: ما رام گردانيده‌ايم چهارپايان را از براى آدميان. بعضى را برنشينند، وبعضى را مى‌خورند؛ و آدميان را در اين چهارپايان منفعت‌ها و آشاميدنى‌ها است؛ و اين عين دلالت حقّيه است‌مذهب اين طايفه را و اوضح معجزات و أدلّ دلايل امامت علىّ عليه السلام و بطلان