22كه آن كتاب در سال 675 نوشته شده و به گفته وى كفايت در امامت در سال 673 در اصفهان تأليف شده است.
7. بيان الحقائق: صاحب روضات نوشته است كه نسخه اى از آن به همراه العمده و الفصيح كه هر دو از عماد طبرى هستند در يك مجموعه با تاريخ كتابت 1089 در مجموعه اى نزد شيخ على اكبر خوانسارى نجفى موجود است. از آنجا كه عبارات آن شباهت كاملى به دو كتاب پيشگفته دارد، كاتب آنها را در يك مجموعه گذاشته است (ذريعه: 181/3).
8. معارف الحقايق: آقا بزرگ از روضات الجنات نقل كرده كه فرموده است: ما خلاصه اى از آن را كه برخى از معاصرانش فراهم آورده اند در اختيار داريم. 9آقابزرگ مى افزايد: اين همان تخليص المعارف است كه گذشت (ذريعه: 192/21).
9. الفصيح يا الفصيح المنهج (ذريعه: 48/16): آقابزرگ آن را به مدخل المنهج ارجاع داده است. تعبير به الفصيح المنهج [كذا] از صاحب رياض است. گويا «الفصيح» تصحيف شده المنهج باشد.
10. المنهج فى فقه العبادات و الادعية و الاداب: مؤلف در مقدمه كامل ضمن تأليفات خود مى گويد: و همچنين كتاب منهج در عبادات و در نماز و روزه وزكات و خمس و جهاد با جمله توابع از فرائض و نوافل و ادعيه و نيابت و احكام آن وكيفيت عبادات و هرچه مكلف بدان محتاج باشد در سالى چنان كه مبتدى و منتهى بدان محتاج بوده در يك جلد. آقابزرگ (ذريعه: 182/23) ميگويد كه صاحب رياض از آن با عنوان الفصيح المنهج در عبادات از صلات و صوم و حج و ... ياد كرده و اندكى بعد نوشته است كه كتابى از عماد طبرى در اصفهان ديده است كه در فروع فقه بوده و بسا همان الفصيح او باشد. در كتاب اخبار و احاديث همين كتاب حاضر مؤلف از اين اثر با عنوان منهج بهايى ياد كرده و از آن در كنار مناقب الطاهرين و كامل نام برده (ص 10) كه معلوم مى شود حوالى سال 675 به نام بهاءالدين محمد تأليف