30اداره جامعه، نخست بايد آن‌ها را شناخت و سپس براساس آن‌ها قوانين مورد نياز را وضع كرد. پس شناخت سيره پيشوايان معصوم، براى شناخت احكام دين لازم و ضرورى است. اگر شناخت احكام دين واجب باشد، شناخت سيره معصومين نيز واجب است.
اعتبار
سيره امامان معصوم برحسب اين تعريف و استدلال، از همان جايگاه و اعتبارى برخوردار است كه قرآن در آن قراردارد. سخن رسول خدا(ص) كه فرمود:
إنى تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتى،اهل بيتى، ما إن تمسكتم بهما لن تضلوا ابدا 1 دليل بر اثبات همين جايگاه است كه قرآن و اهل بيت را از نظر ارزشى با هم برابر قرار داده است.
برابرى قرآن و امامان معصوم، در معرفى دين و شناخت حكم خدا مستلزم كندوكاو گسترده در عمق زندگى امامان و زواياى ناشناخته آن‌هاست كه بايد در موضوع سيره امامان نيز همانند قرآن به تفسير و تبيين نشست و با استفاده از محكمات و متشابهات آن را تفسير نمود، وجوه آن را شناخت، ناسخ و منسوخ را تعيين كرد و در زندگى امروز جارى ساخت.
دلالت
سيره و سنت معصومين به سه گروه گفتارى (اگرنامه را جزء گفتار به شمار آوريم وگرنه چهارگروه مى‌شود) كردارى، تقريرى يا امضاء و تأييد تقسيم مى‌شود. زيرا پيشوايان معصوم(ع) گاه حكم خدا را بيان فرموده و گاه براى معرفى حكم خداوند، اقدام عملى انجام داده اند وگاه حكمى نزد معصوم بيان شده و به آن