21
تقاضاى ابراهيم براى ساكنان مكه
«وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذٰا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرٰاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللّٰهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قٰالَ وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلىٰ عَذٰابِ النّٰارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ». 1
ترجمه
و (به ياد آوريد) هنگامى را كه ابراهيم عرض كرد: «پروردگارا! اين سرزمين را شهر امنى قرار ده؛ و اهل آن را - آن‌ها كه به خدا و روز بازپسين، ايمان آورده‌اند - از ثمرات (گوناگون)، روزى ده.» گفت: «(دعاى تو را اجابت كردم؛ و مؤمنان را از انواع بركات، بهره‌مند ساختم؛) اما به آن‌ها كه كافر شدند، بهره‌ى كمى خواهم داد؛ سپس آن‌ها را به عذاب آتش مى‌كشانم؛ و چه بد سرانجامى است!»
تفسير
در اين آيه شريفه حضرت ابراهيم عليه السلام دو تقاضاى مهم از خداوند براى ساكنان اين منطقه و سرزمين مى‌كند، مى‌گويد: پروردگارا! اين وادى را از سرزمين‌هاى امن قرار بده يعنى امن از عقوبت الهى كه به اين سرزمين برسد، همانطورى كه به ساير سرزمين‌ها عقوبت الهى از قبيل زلزله و غرق و مانند آن رسيده است و خداوند دعاى او را مستجاب گردانيد.