58كوچك‌ترين توجهى ندارم. به دعوت آنان گوش نمى‌دهم. به آن كافران كه هرلحظه به شكلى درمى‌آيند و مى‌خواهند مرا به پرستش خدايان خود بخوانند مى‌گويم:
برويد! خدايان شما براى شما خوب است. من براى خود خدايى دارم و از پرستش آن دست برنمى‌دارم. در ركعت دوم، سوره اخلاص را خواندم: بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ ، قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ اَللّٰهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ .
با خواندن اين سوره نيرو مى‌گيرم تا بر شيطان و وسوسه‌هاى او غلبه كنم.
اكنون چهارده قرن است كه اين دو سورۀ كوچك از جانب خدا بر پيغمبر نازل شده است. امروز هم كه من آن را مى‌خوانم گويى زبان حال من است و دربارۀ من فرستاده شده. در گذشته هزارها بار آن را خوانده‌ام ولى آنچه امروز از آن مى‌فهمم هرگز نفهميده بودم. امروز به هنگام بستن عهد با خدا، هنگامى كه آن پيمان را بر زبان آوردم به ارزش انسانىِ خود چنانكه بايد، پى بردم.
همانطوركه بر صندلى هواپيما نشسته بودم، نمازم‌را خواندم. ضرورت اجازۀ چنين كارى را مى‌دهد و مسافر چنين رخصتى را دارد (در صورتى كه يقين داشته باشد