55

دختران براى خداى تعالى از عقايد مسلّم مشركان

بزرگ‌ترين آيات توحيدى قرآن كريم، سورۀ توحيد است:

قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ * اَللّٰهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ * وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ (توحيد: 1-4)

بگو: او خدايى است يكتا، خداى صمد. نه كس را زاده، نه زاييده از كَس، و او را هيچ همتايى نباشد.

اين سورۀ مباركه از يكى از مهم‌ترين امورِ منافى با توحيد يعنى اعتقاد به وجود فرزند براى خداى تعالى سخن مى‌گويد. آيا اين آيات از يك مسئلۀ صرفاً نظرى كه در جهانِ واقعيت وجود نداشته است، سخن مى‌گويد؟ آيا كسى از مشركان نبوده است كه به وجود پسران و دختران براى خداوند متعال معتقد بوده باشد؟ آيا اعتقاد به وجود دختران خدا از اهمِّ عقايد مشركان به ويژه مشركان جزيرۀ‌العرب نبوده است؟