51به اين صورت كه آنها پيامبر اكرم(ص) را از عواقب مبارزه با بتها بيم مىدادند و به آن حضرت عرضه مىداشتند: «يا از ناسزا گفتن به خدايان ما دست برمىدارى يا آنان، تو را به آشفتگى يا ديوانگى مبتلا خواهند كرد». 1
بنابراين، سخن آنان به صراحت بيان مىكند كه زيانرسانى را به خدايان خود نسبت مىدادند.
دوم: روايات
1. «ابن هشام» در «سيره» مىنويسد:
يكى از اهل علم برايم نقل كرد كه «عمرو بن لحى» براى رسيدگى به برخى از كارهايش از «مكه» به «شام» رفت. وقتى به «مآب» در سرزمين «بلقاء» رسيد كه در آن روزگار، «عماليق» در آنجا زندگى مىكردند، ديد كه آنها بتپرست هستند و به آنها گفت: اين بتها چه هستند كه آنها را مىپرستيد؟ گفتند: ما اين بتها را مىپرستيم، از آنها باران مىخواهيم و آنها به ما باران مىدهند. از آنها يارى