21آنها در كتاب «الذخائر المحمدية» آورده را جمع كرده و كتباً بنويسد كه از آنها رجوع كرده است، و سپس در روزنامه‌ها و راديو و تلويزيون اعلام برائت از آنها نمايد، و در غير اين صورت امر او را به حاكمان سعودى حواله دهند تا او را از برنامه‌ها و تدريس‌ها و فعاليت‌هاى علمى كه در مسجدالحرام و راديو و تلويزيون و روزنامه‌ها دارد منع نمايد تا به قول آنها باطلش را در عالم اسلامى منتشر نسازد و سبب فتنه در بين مسلمانان نگردد.
گروه دائمى بحوث علمى و افتاى علماى وهابى سعودى آن دو كتابى را كه محمّد بن علوى مالكى اعتراف كرده بود كه از جانب اوست و خودش آن دو را تأليف و آماده چاپ كرده بين خود قرائت نمودند و آن مواردى را كه به گمانشان از امور شركى و بدعت بود جمع كرده و از سوى رئيس كلّ شئون حرمين شريفين با نامه‌اى به شماره 2788 در تاريخ /12 1400/11ه. ق به سوى مالكى فرستادند،ولى او از درخواست آنان و حكمى كه در آن مجلس برايش كرده بودند امتناع ورزيد و در ضمن نامه‌اى رأى خود را در آن مكتوب كرده و به رئيس كلّ ادارات بحوث علمى و افتا و دعوت و ارشاد همراه با نامه رئيس كلّ شئون حرمين شريفين با رقم 19/2053 در تاريخ 1400/12/26ه.ق فرستاد.
او در آن نامه چنين مرقوم مى‌كند: من دوبار در آن اجتماع حاضر شدم و نامه و خطاب شيخ عبدالعزيز و نوشته مشايخ بر من در آن مجالس عرضه شد، ولى من از پيشنهاد آنان امتناع كردم و خواستم تا در