36اين روايت نيز مرسل است و اين شك را قوت مى‌بخشد كه از ابى‌مخنف نقل شده باشد؛ زيرا رواياتِ پيش از آن، همه از ابى‌مخنف نقل شده‌اند. بنابراين به آن نمى‌توان استناد كرد. و شايد مقصودِ زيادبن‌ابيه از «سبائيه»، حجربن‌عدى كندى 1 و سيزده هم‌فكر او باشد كه زياد، آنان را به شام فرستاد و در «مرج عذراء» به فرمان معاويه كشته شدند. كسانى مانند كندى، نخعى، بجلى و همدانى در ميان آنان و به سبا منسوبند. 2
به گمان قوى،دشمنان اميرمؤمنان(ع)، در آن زمان شيعه را با نام «سبائيه» سرزنش مى‌كرده‌اند؛ زيرا بسيارى از دوستان آن حضرت از يمن و سبا بودند. نام و تبار شمارى از آنان چنين است:
1. عماربن‌ياسر
ذهبى در «سِير اعلام النبلاء» مى‌گويد:
وى عماربن ياسر بن‌عامر بن‌مالك بن‌كنانة بن‌قيس بن‌وذ