12
اَلدّٰاعِ إِذٰا دَعٰانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ (بقره / 186) ؛ زمانى كه بندگان من سؤال مرا از تو كردند ، بدرستيكه من به آنان نزديك مى‌باشم ، هر زمان كه مرا بخوانند دعوت آنان را اجابت مى‌كنم ، پس بندگان من هم دعوت مرا اجابت كنند و به من ايمان بياورند تا به رشد و كمال برسند.
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:
«الدعاء مخّ العبادة» (بحار الانوار 93 / 302 ح 39) ؛ دعا مغز عبادت است.
امام صادق عليه السلام فرمود:
«الدعاء أنفذ من السنان الحديد» (كافى 2 / 469 ح 7) ؛ دعا تيزتر از نوك نيزۀ آهنى است.
امام سجاد عليه السلام فرمود:
«الدعاء يدفع البلاء النازل وما لم ينزل» (كافى 2 / 469 ح 5) ؛ دعا دفع مى‌كند بلائى كه نازل شده و بلائى كه نازل نشده است.
خلاصۀ كلام اينكه دعا عامل مؤثّرى در تربيت روح و سير الى اللّٰه است .
دعا در دل انسان مأيوس نور اميد مى‌تاباند .
دعا در مشكلات و شدائد به انسان نيرو مى‌دهد ، و او را در مقابل شدائد مقاوم مى‌كند .
دعا نشاط و شادابى روح و دل را تضمين مى‌كند ، و انسان را از افسردگى رهائى مى‌بخشد .
كتاب شريف مفاتيح الجنان تاليف عالم عامل مرحوم حجّة الاسلام والمسلمين محدّث خبير حاج شيخ عباس قمى رحمة اللّٰه عليه از جمله كتاب‌هاى معتبر و مورد اطمينان عامّۀ علما و متدينين مى‌باشد كه جايگاه بسيار مهمّى در ميان پيروان مكتب اهل‌بيت عليهم السلام دارد ، لذا اينجانب تصميم گرفتم كه مصادر آن كه بحمد اللّٰه همه از كتب معتبرۀ سلف صالح دوستان اهل‌بيت مى‌باشد جمع‌آورى نمايم و اين خلأ را پر نموده كه اگر كسى خواست به مصدر دعا يا زيارت مراجعه كند به آسانى به آن دست يابد.
لذا اينجانب هم پس از مراجعه به مصدر و مقابله با آن اگر احياناً اختلافى بود در پاورقى ذكر نمودم ، و در پايان هر دعا و زيارت مصدر آن ثبت نمودم.
مصادر و منابع كتاب مفاتيح الجنان عبارتند از :
اخبار الدول وآثار الاُوَل
اصول الستة عشر
اقبال الأعمال سيّد ابن طاووس
الأمان من أخطار الأسفار والأزمان سيّد ابن طاووس