10
الْقَعْدَة اهَلَّ مِنْ عُسْفٰانِ وَ هِىَ عُمْرَةُ الْحُدَيْبِيَّةِ، وَعُمْرَةٌ اهَلَّ مِنَ الْجُحْفَةَ وَهِىَ عُمْرَةُ الْقَضٰاءِ، وَعُمْرَةٌ مِنَ الْجِعِرّٰانَةِ بَعْدَمٰا رَجَعَ مِنَ الطٰائِفِ مِنْ غَزْوَةِ حُنَيْنٍ.»
رسول خدا بعد از هجرت به مدينه سه بار عمرۀ مفرده بجا آوردند، يكى از آنها عمرۀ مفرده‌اى بود كه از عُسفان مُحرم شدند و بعنوان عمرۀ حديبيّه معروف گرديد، بار ديگر از جُحفه مُحرم شدند كه بنام عمرةالقضاء خوانده شده است، و بار سوّم از جعرّانه محرم شدند به احرام عمرۀ مفرده و آن وقتى بود كه از غزوۀ حنين مراجعت مى‌كردند.وسائل الشيعه - احكام عمره
در بيان ديگرى از امام علىّ بن موسى الرضا عليه السلام چنين آمده است:
الامام ابو الحسن الرّضا عليه السلام :
«اَلْعُمْرَةُ الَى الْعُمْرَةِ كَفّٰارَةٌ مٰا بَيْنَهُمٰا.» الوافى
امام هشتم علىّ بن موسى الرّضا عليه السلام فرمود: انجام مناسك عمره و عمره بعد از عمرۀ ديگر كفّارۀ گناهان بين دو عمره مى‌شود.