14درك كند و بشناسد. علت واقعى هر موجود، مقدم بر وجود اوست؛ از خودش به خودش نزديك‌تر است. ¹

از ديدگاه قرآن، غفلت، عامل اصلى بحران هويت است. اين كاستى سبب دور شدن انسان از هدف نهايى خلقت خويش و در نتيجه، گرايش به پوچى و بى‌هدفى مى‌شود. قرآن، خودفراموشى را نيز از عوامل بحران هويت مى‌داند كه در اثر خدافراموشى پديد مى‌آيد: «از آنانى نباشيد كه خدا را به فراموشى سپردند، در نتيجه خداوند نيز خودشان را از يادشان برده است». ²

آگاهى از توانمندى‌ها و ظرفيت‌هاى وجودى خود، براى هدفمندى در زندگى بسيار مهم و از گام‌هاى نخستين است. اميرمؤمنان على(ع) مى‌فرمايد: «در شگفتم از كسى كه در جست‌وجوى گمشده‌اش برمى‌آيد و حال آنكه «خود» را گم كرده است و به جست‌وجوى آن برنمى‌آيد». ³

بنابراين، شناخت نفس، از راه‌هاى هويت‌يابى است.

جوانى، نعمتى الهى است كه بايد از آن، به بهترين شكل بهره برداريم تا هنگام بازخواست، پاسخى در خور پيشگاه خداوند داشته باشيم كه هر ذره‌اى را حسابى است.

در فرهنگ غنى اسلام، يكى از راه‌هاى حفظ دين، آگاهى و علم