11

طليعه

سامرا، سراى صميميّت، صفا و سرزمين خاطره ها است، شهرى كه در آسمان غم گرفتۀ خويش، سه آفتاب ناب را در يك افق و در يك كهكشان بى نظير جاى داده است.

در فضل سامرا، همين بس كه مشهد عسكريين و مهد هدايت و مشرق آفتابِ اميد و انتظار است، آفتابى كه در عين غيبت و غربت، غروب ناپذير و خاموش نشدنى است.

آفتاب سامرا نزديك به نيم قرن چشمش به اين روشن بود كه بيش از او و پيشتر از او، سه آفتاب ناب و سه خورشيد خدايى، هر روز پيش از طلوع، روز و روزگاران را روشنى بخش و حيات آفرين بودند.

قريب به نيم قرن، در پرتو سه حجّت خدا و رهبر معصوم (حضرت امام هادى و امام حسن عسكرى و امام مهدى(عج)) هر چه نور و روشنايى بود از سامرا سرچشمه مى‌گرفت، تو گويى خورشيد نيز سر به آستان مقدّس سامرا مى ساييد و از آنجا كسب فيض و نور