18زمين انواع گوناگونى از جفت‌هاى گياهان پرارزش رويانديم.
اين آيه مى‌رساند آب، اساس خلقت و هستى همۀ موجودات است.
آيه ديگر، زندگى زمينى را از پى‌آمدهاى آب برمى‌شمرد:
(وَ اللّٰهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّمٰاءِ مٰاءً فَأَحْيٰا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهٰا) (نحل: 65)
خداوند از آسمان، آبى فرستاد و زمين را، پس از آنكه مرده بود، حيات بخشيد.
در آيه‌اى ديگر مى‌خوانيم: (وَ أَنْزَلْنٰا مِنَ السَّمٰاءِ مٰاءً طَهُوراً)؛ «و از آسمان آبى پاك‌كننده نازل كرديم.» (فرقان: 48)
با توجه به اهمّيت آب در زندگى موجودات و به ويژه انسان‌ها، بزرگان دين از اسراف و زياده‌روى در مصرف آن، به شدّت نهى كرده‌اند:
امام صادق(ع) مى‌فرمايد: كم‌ترين درجه اسراف، ريختن آب اضافى، پوشيدن لباس ميهمانى در منزل و