8عتبات و سپس به حج مشرف شد و پس از مراجعت از حج، همچون پدر در نجف اشرف اقامت گزيد و در محضر پدر بزرگوارش و نيز مرحوم آيةاللّٰه آخوند خراسانى و مرحوم آيةاللّٰه حاج ميرزا حسين خليلى تهرانى و ديگر علما به تحصيل پرداخت. در سن 25سالگى به درجه اجتهاد نائل آمد و در علوم دينى و حوزوى به حدى رشد كرد كه مرحوم آيةاللّٰه ميرزا محمدتقى شيرازى مرجع بزرگ شيعه، برخى از موارد استفتاءات خود را كه در آنها احتياط مى‌كردند براى اظهار نظر به ايشان ارجاع مى‌داد.
آيةاللّٰه كاشانى مردى عالم، مجتهدى وارسته و دانشمندى آگاه به زمان بود. در نجف مدرسه‌اى به نام «مدرسۀ نوين علوى» تأسيس كرد كه علاوه بر علوم و معارف اسلامى، رياضيات و حتى فنون نظامى نيز در آن تدريس مى‌شد.
با توجه به مبارزات پدر و آشنايى با توطئه استعمارگران در بسيارى از مسائل سياسى زمان خود حضور داشت و هنگام بسته شدن قرارداد استعمارى سال 1919م در عراق، همراه با علماى بزرگ فتواى جهاد داد و با عشاير عرب بر ضد نيروهاى استعمارى و اشغالگر به جنگ پرداخت و خود همراه با مرحوم آيةاللّٰه آقاى حاج سيد محمدتقى خوانسارى، سلاح برداشت و به ميدان جنگ رفت. ايشان علاوه بر عضويت در «هيأت عالى انقلابيون»، يكى از چهار عضو «كميته عالى جنگ حكومت انقلاب» نيز بود و با اين‌كه آن جنگ حدود شش ماه طول كشيد، لباس رزم از تن بيرون نكرده و لحظه‌اى از جهاد و مبارزه بازنايستاد و تا سال 1920 م در عراق يكى از كارگردانان ميدان سياست و جنگ عليه متجاوزان انگليسى به‌شمار مى‌آمد.