12بر اساس تعاون و همكارى ارتقا بخشند، نياز به مديريت در رأس نيازهايشان قرار گرفت و قبل از هر چيز، آگاهانه و يا بدون توجه، مديريت محور و موضوع كليه حركتها گرديد.
فضل بن شاذان نيشابورى، از فقهاى بزرگ و ياران نزديك حضرت رضا - ع - مى‌گويد: از امام - ع - در مورد «ضرورت مديريت» شنيدم كه فرمود:
«در مطالعۀ احوال بشر، هيچ گروه و ملتى را نمى‌يابيم كه در زندگى موفق و پايدار باشد، مگر با وجود مدير و سرپرستى كه امور مادى و معنوى آنان را سرپرستى كند.» 1
يكى از ويژگيهاى عصر حاضر، افزايش روز افزون نيازهاى انسان است؛ نياز به ارتباط در سطحى گسترده؛ نياز به كشف علل پديده‌ها؛ نياز به فتح دريچه‌هاى پنهان علم؛ نياز به رشته‌هاى گوناگون علمى نياز به تشكيلات و سازمانهاى منظم و ...
در ميان همۀ اين نيازمنديها، براى استفادۀ بيشتر از امكانات و استعدادها و رسيدن سريعتر به مطلوب، «شناختِ شيوه‌هاى مديريت» از اولويت خاصى برخوردار است.
اگرچه قرن بيستم را قرن «تكنولوژى» و «صنعت» ناميده‌اند، اما امروزه بسيارى از دانشمندان علوم اجتماعى، قرن بيست و يكم را قرن «مديريت و نرم افزار» پيش بينى كرده‌اند. «مديريت» در هر سازمانى را به «تفكر» در ساختار بدن مى‌توان تشبيه نمود. بدن آدمى يك نظام