7جلسه را يكى از شخصيتهاى كشور عربستان بر عهده داشت، مسابقه به پايان رسيد و پس از اندى، اذان نماز جمعه گفته شد و خطيب حرم برفراز منبر قرار گرفت، با خود گفتم، الآن پيرامون حادثۀ روز سخن خواهد گفت ولى چيزى نگذشت كه «حسن ظن» من به «سوء يقين» تبديل شد و خطيب، پيرامون آداب شركت در مساجد و نماز جمعه سخن گفت و اين كه بايد نظافت پا و دهان را رعايت نمود! او كلمه‌اى از حوادث روز بر زبان نياورد! از شخصيت مصرى عضو «اخوان المسلمين»، كه در كنارم نشسته و از بدِ حادثه، به سرزمين «مكه» پناهنده شده بود، پرسيدم: اين خطبه، مطابق «مقتضاى حال» بود؟! او چون مرد منصفى بود، اظهار تأسف كرد و پاسخى نداد.
تمام خطبه‌هاى نماز جمعه در امثال اين مراكز چك شده و خطوط كلّى آن مشخص گرديده است. حتّى يك سخن نيز دربارۀ استعمار و ضررهاى آمريكاى جهانخوار و اقمار آن بر جهانِ تحت استعمار گفته نمى‌شود. امّا آنچه بخواهى دربارۀ شيعه و مجوس! سخن مى‌رانند، تا آنجا كه پس از انقلاب اسلامى كتابى منتشر مى‌كنند به نام «جاءَ دور المجوس!»
حال با توجه به اين اوضاع، مى‌توان گفت كه فرمانروايان نجد و رياض، پاسداران حرم الهى و زمينه سازان «قِيٰاماً لِلنّٰاسِ ....» در جهان اسلام‌اند؟!
2 - آيا حرم الهى جايگاه امن است؟
قرآن، مكه و حوالى آن را حرم «امن» الهى معرفى مى‌كند و مى‌فرمايد:
«وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً» 1