17
عُمرۀ مُفْرَده
«عمره» در لغت به معناى زيارت است و در اصطلاحِ فقه، زيارت خانۀ خداست، با آداب ويژۀ آن.
[1] عمره بر دو قسم است، «تَمَتُّع» 1 و «مُفرده» 2 و هر يك از آنها، يا «واجب» است ويا «مستحب». (م171و172 وص99)