16شد، ام ايمن را خواست تا على(ع) را خبر كند. ¹

ام‌ايمن، در رواياتى چند از رسول اكرم(ص) در زمره زنان بهشتى شمرده شده است. ² امام باقر(ع) فرمود: «فإني أشْهَدُ أَنَّها مِنْ أهْلِ الجَّنَّةِ» ³؛ «من شهادت مى‌دهم كه او ]ام ايمن[ از بهشتيان است».

او در اوايل خلافت عثمان، يعنى پس از 32ه.ق از دنيا رفت.

«ابن سعد» نقل كرده كه «ابن ابى‌الفرات»، مولاى (غلام) اسامة بن زيد با «حسن بن اسامه» نزاع كردند. ابن ابى‌الفرات، به حسن بن اسامه گفت: «اى پسر بركه!» مقصودش از بركه، ام ايمن بود. حسن، كسانى كه آنجا بودند را شاهد گرفت كه ابن ابى‌الفرات به من گفت پسر بركه. پس نزد قاضى مدينه شكايت كردند. قاضى مدينه، به جهت اين بى‌حرمتى كه خواسته بود او را كوچك كند، هفتاد تازيانه به او زد و گفت: «رسول‌خدا(ص) او را مادر خطاب كرده است». ⁴ ام‌ايمن، احاديث بسيارى از رسول‌خدا(ص) نقل كرده است. ⁵