19سفر، هم روش رازدارى و حفظ آبروى ديگران.
بعضىها وقتى از مسافرت بر مىگردند، آنچه به عنوان خاطره يا حوادث سفر براى ديگران نقل مىكنند، مشكلات و اختلافات و درگيرىها و كاستىهاست و نگاه بدبينانه و انتقادگرانه به همه چيز و همه كس. و اگر مطالبى هم از افراد بازگو مىكنند، نقل اشتباهات و خلافها و عيبهاى آنان است.
اين شيوه، نه جوانمردانه است، نه منطبق با دستورهاى دينى.
در حديثى از حضرت صادق آمده است كه: جوانمردى نيست كه انسان پيشامدهاى ناگوار سفر را براى ديگران بازگو كند. 1
در حديث ديگرى مىفرمايد:
از نشانههاى فتوت و جوانمردى در سفر، آن است كه اسرار را كتمان كنى و راز همسفران را پس از جداشدن از ايشان، براى ديگران برملا نسازى. 2