18 جعفر بن ابى‌طالب(ع) بود كه با سخنان مستدل و بيان آياتى از سوره مباركه مريم(س)، آنها را به اسلام علاقه‌مند نموده و باعث شد تا نجاشى دستور دهد كه ايشان با كمال امنيت در حبشه زندگى كنند. 1جعفر تا سال هفتم هجرى در حبشه بود و تأثيرات فراوانى در ترويج حقايق اسلامى در آن منطقه داشت؛ به نحوى كه مى‌توان تأثيرات اسلام‌پذيرى در دوران فتوح را از تبليغات مؤثر جعفر بن ابى‌طالب(ع) دانست. وى در سال فوق‌الذكر به همراه همسرش اسماء به مدينه بازگشت، در حالى كه چند فرزند، از جمله عبدالله 2 كه در حبشه به دنيا آمده بود نيز به همراه وى بودند. جعفر در نبرد سهمگين موته، از سوى پيامبر(ص) به فرماندهى سپاه اسلام برگزيده شد و در اين نبرد با دست‌هاى بريده به شهادت رسيد و به خاطر اينكه به فرمودۀ پيامبر(ص)، وى با اين بال‌ها در بهشت به پرواز در مى‌آيد، به جعفر طيار مشهور گرديد. علاقه پيامبر(ص) به جعفر طيار(ع) به قدرى بود