13قدرت روحى و قوّت منطق و عاطفۀ زناشويى و بندگى و فروتنى در مقابل بزرگىِ خدا را، تحت تربيت پدر بزرگوار خود، در همين مكتب فراگرفته است؛ مكتبى كه امروز كوتاه‌فكران به درس‌هاى آن به نظر بى‌اعتنايى مى‌نگرند، يا رفتار و كردار مردمِ ظاهر مسلمان را دستورِ دينى پنداشته و به اسلام خرده مى‌گيرند.
اگر از فاطمه عليها السلام كه پروردۀ پيغمبر صلى الله عليه و آله بوده و در خانوادۀ رسالت بزرگ شده است بگذريم، باز مى‌بينيم اسلام از طبقۀ رعيّت نيز زنانى تربيت كرده است كه در شجاعت، شهامت و عفّت نظير آنها در اين عصر طلايى هم يافت نمى‌شود. حال دينى كه از مدرسه‌اش چنين شاگردانى بيرون آمده، چگونه مى‌توان گفت زنجير اسارت به گردن زن انداخته است و چرا نبايد ميان آزادى و لجام‌گسيختگى و تاخت و تاز در شهوت‌رانى و پاره‌ساختن پردۀ عفت فرق گذاشت.
خديجه دختر خويلد، نمونه‌اى ديگر از زنانى است كه چهل سال ازعمرش را در وحشى‌ترين نقاط دنيا صرف كرده. سال‌ها عشيره و خويشاوندان او سنگ و چوب را پرستيده و از عاطفه و رحم و مردى بويى نبرده‌اند. همين زن پانزده سال يا بيشتر شاگردى مكتب پيغمبر را نمود و در زمينه‌هاى مختلف به صورت يك زن الگو و نمونه در آمده است.
در روزگارى كه به گفتۀ كوتاه بينان، زنان ارزش اجتماعى نداشتند و در قيد اسارت بودند و فكر و منطقشان زنجير شده بود، در صفحات تاريخِ همان عصر، نام زنانى را مى‌بينيم كه معجونى از