16بسيار پيش مى‌آيد كه جوان پيش از آنكه براى زندگى خود برنامه‌ريزى كند، جوانى را از دست مى‌دهد و زمانى به خود مى‌آيد كه غبار پيرى بر چهره‌اش نشسته است. پس بايد لحظه‌هاى جوانى را غنيمت شمرد و چه بسيارند كسانى كه اين گوهر را به رايگان مى‌فروشند. امام على(ع) مى‌فرمايد:
شَيئانِ لا يعْرِفُ فَضْلَهُما إلاّ مَنْ فَقَدَهُما الشَّبابُ وَ الْعافِيةُ. 1
دو چيز است كه كسى به ارزش آن پى نبرد مگر كسى كه آن را از دست دهد؛ جوانى و سلامت.
بى‌گمان آدمى براى تهذيب و تربيت، به برنامه نياز دارد و چه برنامه‌اى جامع‌تر و كامل‌تر از آموزه‌هاى دين مبين اسلام كه مى‌تواند تمام استعدادهاى آدمى را شكوفا ساخته و او را به كمال و تعالى رهنمون شود.
مجموعه پيش رو، قطره‌اى از آموزه‌هاى نورانى اسلام، برگرفته از متون دينى است كه بخش‌هايى از آن، در گذشته در قالب مقاله‌هايى در مركز پژوهش‌هاى اسلامى صدا و سيما چاپ شده است و اينك مجالى دست داده است كه با تكميل مباحث، آن را ره‌توشۀ جوانان خداگرا و اخلاق‌مدار سازيم. باشد كه نورانيت اين آموزه‌ها، روزى به كارمان آيد كه: يَوْمَ لاٰ يَنْفَعُ مٰالٌ وَ لاٰ بَنُونَ * إِلاّٰ مَنْ أَتَى اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ .