15انصاف متصف باش.
بنابراين، اسراف و تبذير از ديد اسلام بسيار ناپسند است و افزون بر اينكه عيب بزرگى براى انسان و بلايى اجتماعى به شمار مى‌رود، انسان‌هاى مستمند و ضعيف را نيز از نعمت‌هاى خداوند محروم مى‌سازد. بى‌گمان، نعمت‌ها و مواهب موجود در كره زمين مشروط به اينكه بيهوده از ميان نرود، براى ساكنانش بس است و بايد بدون افراط و تفريط از آنها بهره برد در غير اين‌صورت، اين مواهب آنچنان فراوان و نامحدود نيست كه با بهره‌گيرى نادرست، آسيب‌پذير نباشد. ازاين‌رو، اسراف و تبذير عده‌اى از مردم در جايى از زمين، موجب محروميت مردمان جاى ديگرى يا اسراف و تبذير نسل امروز باعث محروميت نسل‌هاى آينده مى‌شود.
اسلام پيش از اينكه دانش‌مندان به اين مسأله پى ببرند كه جمعيت بشر، زودتر از مواد غذايى افزايش مى‌يابد و پيش از اينكه آينده‌اى نگران‌كننده، زندگى سخت و فقر پايدار براى بشر پيش‌بينى بشود، به آدميان درباره بهره‌گيرى از مواهب الهى هشدار و آنان را از اسراف و تبذير پرهيز داده بود.
قرآن مجيد در آيات فراوانى از مسرفان به بدى ياد