30سوگند خوردند كه كشندگان عثمان را قصاص كنند. 1سپس جنگ صفين را عليه امام به‌راه انداختند.در اين جنگ تمامى مردم شام جز«ابو دردا»و«ابو امامۀ باهلى» حضور يافتند. 2
ج)دوران معاصر
سوريه در 1799م،پس از فتح مصر،توسط ناپلئون بناپارت،به اشغال فرانسه در آمد.پس از چندى با استقلال نسبى مصر،سوريه نيز بار ديگر به عثمانى واگذار گرديد.
آزار مسيحيان و سركوبى شورش‌هاى آنان در اين شهر،راه مداخلۀ دولت‌هاى اروپايى را بيش از پيش به اين كشور باز كرد و سرانجام در 1860م.فرانسه به‌عنوان كمك به سلطان عثمانى در ادارۀ سوريه،نيروهاى نظامى خود را در بيروت(كه آن زمان جزو سوريه بود)پياده كرد. 3با ورود دولت عثمانى به جنگ جهانى اول(در 1914م)، ملّى‌گرايان عرب،زمينه را براى اجراى مقاصد استقلال طلبانۀ خود مساعد ديدند و آغاز به فعاليت كردند.در همين زمان‌ها بود كه زمينه براى ايجاد يك دولت يهودى در فلسطين نيز آغاز شده بود.با پايان يافتن جنگ اول جهانى و شكست دولت عثمانى،امير فيصل بن حسين(كه بعدها پادشاه عراق شد)از سوى كنگرۀ مردم سوريه به پادشاهى اين كشور برگزيده شد. 4
در 1918م.با حكومت وى،موقعيت و مركزيت سياسى دمشق تثبيت شد و با رهايى از يوغ تركان عثمانى مى‌رفت تا اهميت خود را مثل دوران ايوبى‌ها و صلاح‌الدّين ايّوبى باز يابد امّا زمان اين آزادى اندك شد؛زيرا در سال 1920م،سوريه و لبنان با رأى جامعۀ ملل،تحت قيمومت و سلطۀ فرانسه قرار گرفت.