17
تعريف «غيب»
غيب در مقابل شهود بر چيزى اطلاق مى‌شود كه با حواس ظاهرى قابل درك نيست. قيامت، برزخ، فرشتگان، جنّ و... امورى هستند كه با حواس ظاهرى انسان قابل درك نيستند و از مصاديق عالم غيب شمرده شده‌اند.
قاضى بيضاوى در تعريف كلمه «غيب» مى‌گويد:
المراد به الذي لايدركه الحسّ و لاتقتضيه بداهة العقل، و هو قسمان: قسم لا دليل عليه و هو المعنى بقوله تعالى:
وَ عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ الْغَيْبِ لاٰ يَعْلَمُهٰا إِلاّٰ هُوَ وقسم نصب عليه دليل، كالصانع و صفاته واليوم الآخر و احواله، و هو المراد به في هذه الآية. 1
و مراد چيزى است كه حس، آن را درك نمى‌كند و عقل بديهى نيز آن را اقتضا نمى‌نمايد. و آن بر دو قسم است: قسمى دليل بر آن