25اسماعيل را حطيم مى‌نامند 1 شمول آيات بر حجر اسماعيل را طبرى و قرطبى آورده‌اند.
اما بنا بر قرائت « فيه آية بينة » كه به صورت مفرد آمده است و بيضاوى آن را قرائت اهل مكه، ابن عباس، مجاهد، سعيدبن جبير مى‌داند، خود بيضاوى نقل كرده است كه مجاهد، مقام ابراهيم را كل حرم مى‌داند و از جمله آيات، صفا و مروه و ركن و مقام را مى‌شمارد. 2 اين مفسر در واقع توسعه در معناى مقام ابراهيم مى‌دهد. بر طبق اين تفسير نيز خللى بر مقصود وارد نمى‌شود، گرچه اين توسعه خلاف ظاهر است.
از اينها گذشته، آنچه مهم است وجود يك روايت از معصوم(ع) است كه مى‌تواند به خوبى مورد بحث و كلام باشد؛ چرا كه معصومان(ع) بهترين آشنا به معارف و مقاصد قرآن كريم هستند. 3كلينى در كافى با سند خود از ابن سنان نقل كرده است كه مى‌گويد: از امام صادق(ع) درباره اين سخن خداوند كه فرمود: «فِيهِ آيٰاتٌ بَيِّنٰاتٌ» پرسيدم.
حضرت فرمود: آنها عبارت‌اند از مقام ابراهيم كه ابراهيم بر آن ايستاد و اثر دو