10
آيٰاتٌ بَيِّنٰاتٌ مَقٰامُ إِبْرٰاهِيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً» 1.
نخستين خانه‌اى كه براى عبادت مردم نهاده شد، همان است كه در مكه است، كه در آن بركت وهدايت جهانيان است، در آن نشانه‌هاى روشن، مقام ابراهيم است، وهركه در آن در آيد، در امان باشد.
اينجا نه تنها خانه اسماعيل(ع)، بلكه خانۀ تمام موحدان ويكتاپرستان عالم است، از اين رو قرارگيرى آن در مسجد الحرام، فضيلتى است دوچندان، ونمازگزاردن در آن، به ويژه در زير ناودان، سفارش اولياى بزرگ دين است.
اينجا جايگاه دلداده گان ودلسوختگان الهى است، رسول خدا(ص) وامامان معصوم (ع) در آن به نمازها پرداخته‌اند. دعا وگريه وزارى، مناجات با حضرت بارى سيرۀ هميشگى آنان بوده است، وچه كلمات عميق ودلنشينى از آنان، در اين مكان انشاء وصادر شده است، گاهى با اسم اعظم خدا، با خدا سخن گفته‌اند.
حجر اسماعيل، در نگاه فقه حرمت خاصى يافته است، وبا آنكه جزء كعبه نيست، ليكن بايد چون كعبه مورد طواف قرار گيرد، ومسلمانان بايد آن را بسان كعبه، در طواف خود قرار دهند، ودر طواف حق داخل شدن در آن وحتى حركت بر ديوار آن را ندارند، گويا حِجْر كعبه است وهمچون كعبه بايد دل نزد آن سپرند، وبه هنگام احرام بستن براى حج، احرام بستن از درون آن مستحب شمرده شده است.