18مى‌كردند، براى آن كه دستگير نشوند، به حرم‌هاى مقدس مى‌رفتند و تحصّن مى‌كردند. اين تحصّن را «بست‌نشينى» مى‌گفتند. بعضى هم در آستانۀ سلاطين و دربار اميران يا خانۀ افراد مشهور و قدرتمند، بست مى‌نشستند.
بُقعه
به معناى زمين گود، قطعه زمين جدا شده، بنا و ساختمان، عمارت و خانه، صومعه و زيارتگاه. به مزار و حرم نيز گفته مى‌شود. بقاع متبرّكه به زيارتگاه‌ها و قبرهاى مقدس گويند. مثل حرم