41سعى شود فرازهايى از ادعيه و مناجات‌ها كه خوانده مى‌شود ترجمه شود تا زائران حال بهترى پيدا كنند.
قبل از اعزام زائران به منى، در جلسه‌اى اعلام شود كه نگران اعمال و انجام آن نباشند.
سعى شود در تمام طول سفر، غير از احرام، روحانيون معزّز با لباس كامل روحانيت باشند تا شناسايى آنان توسط زائر راحت‌تر و مسائلشان سريع‌تر حل شود.
با بيان روايت
«كونوا دعاة الناس بغير ألسنتكم» از زائران بخواهيم كه با رفتارى آگاهانه و پسنديده با زائران خارجى برخورد نمايند و در برنامه‌هاى اعياد و ادعيه كه در بعثه و مكان‌هاى ديگر برگزار مى‌شود در صورت تمايل زائران خارجى با گشاده‌رويى آنان را بپذيريم كه خود اين رفتار، بهترين وسيله براى اثبات حقانيت ايران، شيعه و خنثى نمودن تبليغات وهابيت است.
روحانيون معزّز با توجه به اينكه درب اتاقشان هميشه باز است و با مراجعه زائران روبرو هستند با لباس روحانيت باشند و از پوشيدن لباس‌هاى راحت اجتناب كنند.
به عزيزان روحانى توصيه مى‌شود كه وقتى تمام كاروان را به مسجدالاجابه مى‌بريد از فرصت استفاده كرده و پشت قبرستان بقيع درباره بقيع توضيحات اجمالى بدهيد تا بانوان نيز با بقيع آشنا شوند.
سفارش و تأكيد برادران روحانى بر ختم قرآن و هديه كردن به ائمه معصومين(ع).
تشكيل جلسات گروهى براى ختم قرآن چه در مسجدالنبى و چه در مكه.
تهيه كارت برگ قرآن با همكارى مدير كاروان (60 برگ كه روى هر كدام نيم جزء از قرآن با ذكر سوره و آيه وصفحه) و هر شب در مسجدالحرام بين زائران كاروان تقسيم گردد و ظرف كمتر از نيم ساعت، يك ختم قرآن جمعى صورت مى‌گيرد.
حضور برادران روحانى در اين جلسات، آثار بسيار خوبى براى زائران دارد.
سفارش مبنى بر ختم صلوات براى زائران بيسواد كه قادر به تلاوت قرآن نمى‌باشند، بسيار مفيد است.
همچنين سفارش شود كه صلوات‌ها را هديه كنند به ارواح طيّبه معصومين.
ذكر مستحبات حج در اماكن مختلف براى زائران
كنترل اعمال بعد از هر عملى.
بدين صورت كه بعد از هر عمل، همه را جمع كرده و از صحت عمل، مطلع شوند.
(با هماهنگى روحانى كاروان)
داشتن برنامه‌هاى عبادى جمعى براى اوقات فراغت در منا و عرفات و ساير اماكن.
با داشتن سعه صدر كافى، ايجاد ارتباط صميمى و محترمانه با زائران و تسلط كافى
در مدينه براى بردن جمعى زائران به مسجدالنبى و توضيح قسمت‌هاى مختلف حرم شريف، بهترين ساعت 9-8 شب مى‌باشد و در آن ساعت، مسجد قديم و نزديك ضريح مقدس خلوت است.
غذا را همراه با زائران در اتاق‌هايشان ميل نمايد تا از زمان براى رفع سؤالات استفاده نمايد و هم صفا و صميميت را بيشتر كند.
در ورود و خروج‌ها و كارهاى عمومى زائر را بر خود مقدم دارد.
نسبت به بلد بودن اعمال تك تك زائران قبل از شروع عمل اطمينان حاصل نمائيد؛ چرا كه اگر زائرى از جمع جدا افتد بتواند به خوبى و بدون استرس اعمالش را انجام دهد.