11تبرّعى معلوم نيست صحيح باشد. (به جز امام عصر(عليه السلام)در حجّ) با اين كه طبق برخى از روايات حضرت در موسم حضور دارند، ولى فقهاء فرموده‌اند به جاى آوردن حجّ به نيابت از ايشان اشكال ندارد.(مناسك، م 166)

27 - عدم مشروعيت طواف تبرّعى براى حاضر در مكّه ثابت نيست، نه حجّ يا عمره تبرّعى، يعنى براى كسى كه خودش در مكّه حاضر است، مى‌توان طواف تبرّعى به جا آورد، ولى عمره و حجّ تبرّعى معلوم نيست صحيح باشد. (به جز امام عصر(عليه السلام)در حجّ) با اين كه طبق برخى از روايات حضرت در موسم حضور دارند، ولى فقهاء فرمودند به جاى آوردن حجّ تبرّعى به نيابت از ايشان اشكال ندارد.(مناسك، م 166)

28 - ترك حجّ مستحب در پنج سال متوالى و نيز قصد بازنگشتن به مكّه مكروه است.

(مناسك، م 165)

29 - ميقات حجّ افراد حتى براى كسانى كه وظيفه شان تبديل به افراد شده است، يكى از مواقيت پنج گانه است. آرى اگر پس از احرام عمره تمتع به افراد تبديل شود بايد از نيت تمتع به افراد عدول كند و با همان احرام به عرفات برود و اعمال حجّ را انجام دهد.(مناسك، م 174)

30 - اگر در يكى از دورهاى طواف، داخل حجر اسماعيل برود، بايد آن دور را از سر بگيرد و اعاده اين قسمت صحيح نيست، بر خلاف ساير اشكالها، مثلا" اگر بى اختيار برود، يا پشت به كعبه شود، بايد همان قسمت را اعاده كند.

(مناسك، م 587، 590، 594، 641 و 659)