27* قنديل بر بارگاه حضرت موسى بن جعفر(ع) ، اوايل قرن پنجم. 1
*ج . حديث
لَعَنَ‌اللهُ الْمُتَّخذينَ عَلَيها الْمَساجِدَ وَالسُرُج از نظر سند مورد اشكال است; زيرا راوى آن ابو صالح است كه از نظر اهل سنت ضعيف و مردود است و شارحان اين حديث گفته‌اند: نهى در اينجا ارشادى است نه مولوى ; چنان‌كه سِنْدى و عزيزى و على‌ناصف و شيخ حنفى بدان اشاره كرده‌اند. 2
*آيا نذر كردن براى صلحا و مؤمنان زنده و يا مرده جايز است؟
به چند دليل جايز است:
*الف . احاديثى از كتب اهل سنت دلالت بر جواز دارد:
عَنْ ثابت‌بن الضحاك، عَنِ النَّبىّ(ص) إنّ رجلا سَأَلَهُ انّه نذر أن يذبح ببوانة، فأتى رسول‌الله فاخبره، فقال: هل كان فيها وثن من أوثان الجاهليّة يُعبد؟ قالوا: لا، قال: هل كان فيها عيد من اعيادهم؟ قالوا: لا، قال رسول الله (ص) :اوف بنذرك، فانّه لا وفاء لنذر فى معصيةالله ولا فيما لا يملك ابن آدم . 3
اگر نذر، طبق روال جاهليت نباشد; يعنى براى بت و اعياد كفار نباشد، وفاى به نذر لازم است.
*ب . عزامى شافعى در تأييد اين نذرها مى‌گويد: كسى كه در وضع نذر مسلمين تحقيق كند، چنين به دست مى‌آورد كه قصدشان از اين قربانى‌ها و نذرها براى مردگان جز صدقه از طرف آنها و اهداى ثواب براى آنان، چيز ديگرى نيست، و اجماع از اهل سنت بر اين است كه