21آب تركيبى بسيار پايدار، از اكسيژن و ئيدروژن است. نيروى كشش سطحى آن بسيار و پس از جيوه، از كليۀ مايعات عادى ديگر بيشتر است.
خاصيت چسبندگى آن زياد است. قدرت نفوذ كافى دارد. هادى الكتريسيته است. خاصيت حل كردن مواد در آن زياد است و هر چه درجه حرارتش پايين‌تر باشد، گاز بيشترى در خود نگاه مى‌دارد؛ بطورى كه در يخ ميزان گاز محلول با هوا بيشتر است تا در آب معمولى و به همين دليل يخ وزن كمتر و حجم بيشتر قريب 19 از آب معمولى داراست، در درجۀ فشار عادى در صورت تبخير 1700 مرتبه بر حجمش افزوده مى‌شود (انفجار ديگهاى بخار و پرتاب شدن آن به مسافتهاى نسبتاً دور، روى اين اصل است).
قدرت جذب حرارت يك گالن آب برابر با 7 گالن كف شيميايى است.
قدرت خنك كردن آب شور (آب دريا) كمتر از آب معمولى است.
سود آب از نقطه نظر آتش‌نشانى
ارزانى و فراوانى آب موجب شده است كه دسترسى به آن، به سهولت ممكن باشد. قدرت بسيار سيلان آب در انواع لوله‌هاى فلزى و لاستيكى و برزنتى، كه انتقال آب را از فواصل دور به كانون حريق ميسر مى‌سازد، وقتى توسط سر لوله‌هاى مخصوص حريق، بصورت گرد روى حريق يا در فضاى داغ پاشيده شود، به حداكثر خاصيت سردكنندگى آن مى‌رسيم و در صورتى كه به شكل قطرات درشت پخش گردد، به همان نسبت از اين خاصيت كاسته شده و قسمتى از آب بدون تبخير، در كف محل حريق روان مى‌شود و هرگاه آب را به صورت فوران پر روى حريق بريزيم بيش از 10 الى 15 درصد آن