50در فضيلت پياده حج رفتن
بعضى از فقها قائلند كه: پياده به حج رفتن فضيلت بيشترى دارد، چون همراه با مشقّت و سختى است و افضل اعمال هم سخت‌ترين آنهاست. «اَفضلُ الاعمال احَمُزها»
در مقابل اين عدّه، كسانى هستند كه سواره رفتن را افضل مى‌دانند، و استدلال آنان از يك جهت به سيره عملى پيامبر اكرم(ص)است كه آن حضرت سواره به حج رفت، و از سوى ديگر، سواره رفتن، كمك بيشترى به انسان مى‌كند تا بتواند اعمال حج را بهتر انجام دهد.
در وجوب حج از راه دريا
جميع فقهاى مذاهب غير از شافعى مى‌گويند: هر چند راهى به غير از راه دريا، براى عزيمت به حج نباشد، حج ساقط نمى‌شود. مالكيان نيز در اين فرض، حج را ساقط نمى‌دانند، مگر در صورتى كه ترس فزاينده‌اى بر مكلّف غالب باشد، كه در اين صورت انجام حج، از راه دريا ساقط است. 1در سقوط حج از كسى كه دشمن در كمين اوست
به اتفاق جمعى فقها اگر در مسير حج دشمنى باشد كه جان و مال انسانها را به خطر مى‌اندازد، حج ساقط است. 2در وجوب حج بر اعمى
به فتواى همه فقها غير از ابى‌حنيفه، همان گونه كه حج بر انسان بينا واجب است، بر كور هم، در صورتى كه زاد و راحله داشته باشد، واجب است. 3 و امّا به فتواى ابوحنيفه (بنا به نقل) به هيچ وجه بر اعمى حجّ واجب نيست، چه زاد و راحله داشته باشد يا نه. 4 وليكن فتواى وى با اطلاقات ادلّه وجوب حج بر مستطيع، كه شامل نابينا هم مى‌شود، منافات دارد.
حكم حج نيابتى: